چقدر عاشق بودم، چقدر بار کشیدم
به انتظار تو یک عمر انتظار کشیدم
به شوق این‌که کنار تو یک نفس بنشینم
هزار مرتبه از زندگی کنار کشیدم
برای این که به ظاهر شبیه هم شده بودید
شب چهاردهم ماه را به دار کشیدم
برای این که تو را با گل  اشتباه نگیرند
میان باغچه و خانه‌ات حصار کشیدم
به جرم این که نشد دست‌هات را بفشارم
تمام عمرم از دست روزگار کشیدم
پس از تو خانه و زندان شبیه هم شده بودند
برای مردن هم نقشه‌ی فرار کشیدم
پس از تو مردم، اما به اشتیاق تو ماندم
پس از تو ماندم و از مرگ نیز کار کشیدم