5 نظرها

• پیوند نظر نهاوند سه شنبه, 01 مرداد 1398 ساعت 16:26

  سلام با درود به روح بزرگ رونشاد استاد غضنفری
• پیوند نظر الهام آزادبخت نوری جمعه, 07 تیر 1398 ساعت 22:44

  بااهدا سلام
  استاد ارجمند لطفا اصلاح کنید
  لکی زبان است نه گویش از شما که اهل قلم و مطالعه هستید بیشتر انتظار میرود
  متشکرم ، خادم لکستان الهام آزادبخت نوری
• پیوند نظر احمدلطفی چهارشنبه, 25 اسفند 1395 ساعت 09:37

  باسلام ودرود ویژه بر روح وروان مرحوم مغفور شادروان استاد غضنفری که کارش احیا گری فرهنگ وتمدن قرون گذشته ایران ، خصوصا معرفی سخن سرایان غرب کشور بوده است ضمن تقدیر از فعالیتهای فرهنگی ایشان ، از اعقاب گرانمایه اش تقاضا می شود تمام یادداشتهای استاد وآن دست نوشته ها که به وی هدیه شده است رامنتشر فرمایید تا محققان واهل ادب وخرد ، از آن دستاوردها بهره کافی ببرند.
• پیوند نظر سیامک موسوی اسدزاده جمعه, 29 بهمن 1395 ساعت 16:21

  دردانه‌ای که یافت نگردد به هر یمی
  زنده یاد، استاد اسفندیار غضنفری امرایی، به مثابه بیت بالا -که از اشعار ایشان می‌باشد- گوهری است، که در هر دریایی یافت نمی‌گرددد. ایشان، به حق؛ یکی از دردانه‌های ادب و پژوهش ایران است،‌که عمر پر بارش را در راهِ تولید آثار ادبی، پژوهش‌های لرستان شناسی- تاریخ و ادبیات لرستان- و معرفی شعرای نامی و گمنام لرستان صرف کرد و در این راه، نه تنها، هیچ چشم‌داشتی نداشت، بلکه ایثارِ مال کرد.
  ایشان، آثاری معتبر و پربها از ادبیات لرستان را،-همچون دیرنه‌شناس و باستان‌شناسی-، از زیر خاک خارج کرد و به ایرانیان عرضه داشت - نظیر: دیوان میرنوروز، دیوان ملاپریشان و... و هم‌ایشان بود، که برای نخستین بار، آثارِ شعرای متقدم و معاصرِ بی کتاب را در کتاب «گلزار ادب لرستان» عرضه نمود و به هم‌وطنان تقدیم داشت.
  تلاش این بزرگوار در گردآوریِ لغات و اصطلاحات لُری و لکی - که هنوز هم مجال انتشار پیدا نکرده است- و تاریخ لرستان و آثاری از این دست، ستودنی است.
  تاریخ ادبیات ایران، ابتر و ناقص است و پژوهش‌های ادبی ایران، بعضاً در چرخه‌ای باطل و بی ارزش افتاده است.گاه اتفاق می‌افتدٰ در باره‌ی یک موضوع یا شخصیت ادبی متقدم و حتی معاصر، صدها مقاله و رساله و تز و کتاب نوشته می‌شود، که همگی تکرارهای ملال‌آوری بیش نیست، اما از شخصیت‌هایی نظیر: استاد غضنفری و ملاپریشان و میرنوروز و ... و امثال آنان در مناطق مختلف ایران، غافل می‌ماند.
  مثلاً در باره‌ی شخصیت و آثار ادیبی نظیر کسایی مروزی - که دردود خدا بر روح پاکش باد- صدها اثر تحلیلی- تفسیری نوشته می‌شود. امّا متاسفانه، از امثال غضنفری، ملّا حقعلی، میرنوروز، ملّا منوچهر و دیگران، که آثارشان، هم واجد ارزش‌های زیبایی‌شناسی، مردم‌نگاری، لغت شناسی، تاریخی و زبان‌شناسی است و هم از بابت تکنیک‌های منحصربه فرد شعری و تصاویر بدیع شعری و غنای شعری، بسیار چشم‌گیر می‌باشد، حتّا نامی به میان نیامده است و این هم قصوری نابخشودنی است و هم باعث می‌شود، که بخش اعظمی از کوهسار یخِ ادبیات پارسی، در زیر آب، پنهان بماند.
  در خاتمه، برای استاد اسعد غضنفری - فرزند گرامی استاد غضنفری، که اهمال نکرد و چونان پدر بزرگوارش با بذل اوقات زندگی عزیزش و در عین این‌که در تنگنای مالی است، با ایثار مال، آثار بی مانند و گردآورده‌های استاد فقید را منتشر می‌سازد، آرزویِ‌ تندرستی و پیروزی می‌نمایم.
• پیوند نظر خواننده سیمره سه شنبه, 09 آذر 1395 ساعت 08:30

  خدا رحمت کند مرحوم غضنفری را با دست خالی ادبیات بومی ما را از خطر نابودی و فراموشی نجات داد.
  قرنها باید که تا از لطف حق پیدا شود بایزیدی در خراسان یا اویس اندر قرن