نخست: انگاره‌های هستی مند در اشعار نیما یوشیج

علی اسفندیاری معروف به نیما یوشیج( 1338ـ 1274) در یوش مازندران به دنیا آمد.

جریان‌سازی در شعر معاصر با خلاقیت‌های نیما شروع شد، با گسست از شعر کلاسیک شعر نو را بنیان نهاد، و در جهت مفاهیم اجتماعی از گزارشگری  صرف رمانتیسیم فاصله گرفت. 

در ایام خانه‌نشینی و قرنطینه بیش از پیش شاهد ترویج کتاب‌خوانی و مطالعه در رسانه‌های مختلف هستیم، احتمالاً تا کنون به کتاب‌هایی مراجعه کرده‌اید که قبلا مطالعه‌ی آن‌ها را به اتمام نرسانده‌اید یا از اینترنت کتاب‌های جدیدی را دانلود کرده‌اید و از نرم‌افزارهای کتاب‌خوانی استفاده‌ی بیش‌تری می‌کنید. اما نوشتن چطور؟ به راستی چقدر از مزایای نوشتن آگاهی داریم؟ 

یک: تفاوت عمده‌ی زبان شعر با دیگر گونه‌های نوشتاری در چیست؟ اساساّ چه سازوکارهایی زبان شاعرانه را از دیگر زبان‌ها متمایز می‌سازد؟ حضور تخیل شاعرانه تا کجاها می‌تواند مرز و حدود خود را از دیگر زبان‌ها متمایز کند؟ به‌خصوص در شعر بی‌وزن و بی‌قافیه ـ شعر نثر ـ آیا جابه‌جای نحو زبانی ـ و ساخت نوعی بلاغت زبانی صرف ـ می‌تواند شعر بیافریند؟ خیال‌ورزی و تخیل چگونه از توهم و خیال‌بافی خود را مجزا می‌کند؟ در یک یادداشت کوتاه نمی‌توان به این پرسش‌ها پاسخ گفت. به همین سبب من فقط دو دریچه را باز می‌کنم و از آن‌ها به شعر امروز نگاهی می‌افکنم: 

با عرض ادب، سلام و خسته نباشید به شما خواننده‌‌ی عزیز و به ساحت گران‌قدر و ارزشمند دوست فرهیخته‌ و آزاده‌ام، جناب دکتر کیانوش رستمی که هم‌چنان از راه دور و رنج بسیار، نوشته‌هایم را می‌‍‍‌پذیرد و مردم بزرگوار، نجیب و اصیل لرستان اعم از لک و لر که تحمل می‌کنند، سپاس‌گزار عنایت و محبت همگان هستم، پیرامون  نقد و نظر و بحث و فحص و بررسی محتوایی کتاب گران‌سنگ و ارجمند تاریخ غضنفری در بخش‌های پیشین مطالبی آورده شد، ان‌شاءالله به دیده‌‌ی منت بر این قلم نگریسته و از رهنمودهایتان ما را بی‌بهره نسازید، اوصاف سردار مجاهد یارمحمدخان کرمانشاهی با قلم تیزبین و ریزنگار استاد فرهیخته شادروان غضنفری، پیش از این منتفع شده و استفاده برده‌ایم، ماجور باشند.

مراسم جشن نوروز، غیر از این‌که در کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان، با فرّ و شوکت بسیار زیادی برگزار می‌گردد، در گستره‌ی وسیعی از قاره‌ی آسیا، نیز اجرا می‌شود. از آن جمله: آذربایجان، آلبانی، ارمنستان، ازبکستان، بوسنی و هرزگوین، پاکستان، ترکمنستان، ترکیه، قرقیزستان، قزاقستان، گرجستان، مناطق کردنشین سوریه و عراق، مغولستان و مناطقی از فدراسیون روسیه، شامل: تاتارستان، داغستان، باشکورتوستان. بدین خاطر این گستره را می‌توان؛ «حوزه‌ی فرهنگی نوروز» خواند.

 1-جنگ برخلاف صلح، توافق دوطرفه نمی‌خواهد بلکه با اراده‌ی یک طرف هم جنگ اتفاق می‌افتد.

2-جنگ‌ها معمولا با تلفات جانی و مالی و هم‌چنین از هم‌گسیختگی اجتماعی همراه هستند .

 (از ورود اینترنت تا حضور تلگرام...)

بعد از این‌که تب سیاسی روزنامه‌ها پایین آمد اگرچه حجم توقیف روزنامه‌ها کمترشد اما قبح توقیف‌ها هم شکسته شد و روزنامه‌نگاران ایرانی به روند توقیف روزنامه‌هایشان عادت کردند و البته شیب توقیف هم ملایم و کار روزنامه‌نگاری در ایران با یک شیب ملایم پیگیری شد.

 این روزها جهان در دل بحرانی هست که همه کشورها و قدرت‌های حاکم در آن را با سر در گمی و چالشی عظیم مواجهه کرده که در نوع خود بی سابقه است ترس و وحشت جهانی در مورد شیوع ویروس کرونا کاملا قابل درک است.

بن پیدایش هر پدیده فرهنگی را باید در روابط انسان و زیست بوم، جامعه و مبانی اعتقادی جست‌وجو کرد. اسطوره‌ها، افسانه‌ها و قصه‌هایی که با مضمون‌های گوناگون و ساختی همانند، درباره نوروز وجود دارند و همین‌طور باورها و تجربه‌هایی که پایه رسم‌ها و آیین‌های نوروزی شدند، همه در همین شرایط اقلیمی و طبیعی پدید آمدند.

آسیب‌شناسی شائبه‌ی خرید و فروش رأی در انتخابات مجلس شورای اسلامیِ خرم‌آباد و چگنی

 هر انتخاباتی را می‌توان از منظرهای مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مورد نقد و آسیب‌شناسی قرار داد. انتخابات یازدهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی در حوزه‌ی انتخابیه خرم‌آباد و چگنی نیز از منظرهای مختلف قابل آسیب‌شناسی است. در طول70 روز فعالیت انتخاباتی خود چهار آسیبِ باند بازی،طایفه گرایی،هیاهو(گآل ئو رآو) و ریخت و پاش (شام و نهاردادن و ...) را آسیب‌های جدی انتخابات مجلس شورای اسلامی در خرم‌آباد و چگنی معرفی می‌کردم، غافل از این‌که  آسیب مهم‌تری به نام «شائبه خرید و فروش رأی» توسط برخی از کاندیداها وجود دارد و قبل از هرچیزی باید به آن پرداخته شود.