حيوانات شبگرد نام تازه‌ترين كار تام فورد است كه با بازي جك گلينهال، مايكل شانون و چند تن از بازيگران نام آشناي هاليوود به نمايش درآمد و اگرچه در رقابت اسكار ناكام ماند اما به همه فهماند كه بايد كارگرداني چون تام فورد را جدي بگيرند.
بازي خوب بازيگران، كارگرداني و طراحي صحنه‌ی قوي، فيلم‌نامه‌ی منسجم و البته تصويربرداري و موسيقي عالي، همه دست به دست هم داد تا اين فيلم به يكي از بهترين فيلم‌هاي امسال تبديل شود.
اين فيلم در همان ابتدا با نمايش يك تيتراژ عجيب و زيبا به مخاطب مي‌گويد كه با يك فيلم خاص روبه‌روست. درباره‌ی تيتراژ اين فيلم نقدهاي بسياري نوشته‌اند كه در ميان آن‌ها حمله زيركانه كارگردان به فرهنگ آمريكا كه البته در ديالوگ‌هاي فيلم هم به آن اشاره مي‌شود، چشم‌گير است. من در اين مطلب قصد ندارم داستان فيلم را روايت كنم چون بهتر است به شما پيشنهاد كنم كه اگر مدتي است كه فيلمي نديده‌ايد كه بتواند شما را ميخ‌كوب كند، حتماً حيوانات شبگرد را ببينيد.
در اين فيلم شما نيز به عنوان بيننده نقش مهمي ايفا خواهيد كرد، چون فيلم به‌گونه‌اي ساخته شده كه در در داستان شبيه يك پازل مخاطب بايد كاراكترهاي واقعي و داستاني را حدث زده و به‌جاي هم بنشاند.
درام تلخ تام فورد با قاب‌بندي‌هاي بسيار زيبا شما را وارد بيابان‌هاي تكزاس مي‌كند و با فلش‌بك‌هايي متفاوت و البته به‌جا ذهن مخاطب را به‌خوبي به بازي مي‌گيرد كه اين خصوصيت مي‌توانست اين فيلم را به بردن اسكار در بخش بهترين تدوين كند، اما با حضور فيلم ستيغ اره‌اي مل گيبسون، اسكار از چنگ اين فيلم درآمد.
اما ناكام ماندن اين فيلم در اسكار امسال به هيچ وجه دليل آن نمي‌شود كه آن‌را نديد.
يك فيلم خوش ساخت و يك درام خوب هاليوودي كه ارزش چند بار ديدن را دارد از خصوصيات اين فيلم است.
پيشهناد اين شماره سيمره به شما:
حيوانات شبگرد
اثر تام فورد است.